Bye bye Calinan.....

Hallo iedereen!

Hier een laatste verslagje uit Calinan. Vrijdag gaat onze rondreis beginnen!!

Donderdag zijn Miek, Elke en ik afscheid gaan nemen bij de home for elderly. We hebben een foto van ons met mam Fe aan haar gegeven en nog wat gezelschapsspellen voor de bewoners. We hebben nog wat gekletst met de bewoners en toen gezegd dat we gingen. Sommige gaven ons zelfs een kus! Heel erg lief! Dit vond ik al een beetje lastig..
Mam Fe ging ons ook erg missen en gaat deze week naar Nederland! Helaas kunnen we haar niet zien. Ze had nog wat foto’s van ons gemaakt zodat ze deze op onze school kon laten zien!
’s Avonds waren Miek, Elke en ik uitgenodigd voor 3 verjaardagen bij het weeshuis. Super leuk!! Natuurlijk weer allemaal eten. Erg lekker. Toen gingen ze typische Filippijnse spellen spelen. Dit was ook erg gezellig!
Vrijdag was het zover! We gingen onze 75 voedselpakketten wegbrengen naar de bergen. Een hele rit, práchtig uitzicht wel heel veel kleine arme hutjes. We gingen eerst naar een school waar de ouders van de kinderen kwamen. Erg oud en armoedig. Ze waren er wel allemaal heel blij mee. Daarna zijn we naar een andere schooltje. Toen we binnen kwamen begonnen er 2 kindjes heel erg hard te huilen want ze hadden nog nooit blanke gezien. Ze konden niet ophouden. Het duurde erg lang voordat de moeders gearriveerd waren want ze moesten een uur lopen vanuit hun huis. In eerste instantie baalde ik dat we het niet persoonlijk naar hutjes konden brengen. Maar dit was dus de reden. De enige manier om er te komen was een heel lang eind lopen! Alle moeders een pakketje gegeven. Ze waren hier erg dankbaar voor! Meer mensen kwamen kijken en hadden gehoord over de voedselpakketjes. We hadden er nog over dus hebben we nog wat mensen blij kunnen maken. De vrouw die alles regelt vertelden ons ook dat iedereen dit een erg goede actie vond omdat er normaal veel aan spullen voor de scholen word gedacht. Maar niet veel aan eten wat deze mensen heel erg hard nodig hebben! Het is niet veel maar ze kunnen er toch weer een tijdje mee vooruit! Nadat we dit hadden gedaan zei de burgemeester dat hij ons de watervallen nog wel kon laten zien. Het zou maar een klein stukje lopen zijn.. In kilometers zal het niet veel zijn geweest maar het was een heel erg smal paadje met alleen maar stenen en modder. Een hele tocht naar beneden. Maar daar kregen we ook wel een heel mooi uitzicht voor terug! Alleen balen dat je dan op je slippertjes naar beneden moet.. Na even gekeken te hebben weer terug naar boven. Daar kregen we een lunch bij een lerares thuis. Wat rijst met soep met kip. Was lekker. Onder het eten lieten ze boeren dus wij keken meteen op. Nouja, als ik hoor dat het normaal is hier.. Dan moeten wij natuurlijk ook even lekker boeren onder het eten, gewoon omdat het kan! Flink gelachen omdat het gewoon zo raar is om onder het eten boeren te laten! Maar heel erg grappig!!
Deze dag was zeker de moeite waard!!!
’s Avonds zijn we nog naar de bonte koe geweest.
Zaterdag gingen we zwemmen met de weeskindjes. Miek, Elke en ik vonden dit wel een goed plan! Ze hebben daar geen geld voor uitstapjes dus dit was erg leuk voor ze! Wat hebben ze genoten!! En ik heb weer genoten van de kids! Geweldig!! Ze waren alleen maar aan het spelen en aan het lachen. Een heel lief jongetje die we eigenlijk altijd het liefst plat knuffelen kon niet zwemmen. Dus wat denk je, Miek, Elke en ik vonden het natuurlijk geen probleem met hem rond te sjouwen in het zwembad!
We hebben nog spelletjes gedaan en hadden wat snacks en drinken voor ze bij. De kinderen en ik ook hebben genoten van deze onvergetelijke dag! Heel erg mooi om te zien waar je ze al blij mee kunt maken!
’s Avonds gingen we voor de laatste keer stappen in Davao. We hadden Israel en Desiree, een jongen en een meisje van de begeleiding van het weeshuis meegevraagd. Eerst wat gedronken en daarna lekker gaan stappen! Erg gezellige avond gehad. Misschien iets té gezellig ;) ..

Zondag was daarom een niet zo’n boeiende dag.. De hele dag in bed gelegen. Erg balen want we zouden eigenlijk naar Henny gaan ( eigenaar bonte koe ) om even naar zijn huis te kijken en in zijn auto te rijden.

Maandag zijn Miek, Elke en ik naar de abused girls en de streetboys geweest om afscheid te nemen. Alle meiden kwamen ons knuffelen heel erg lief! Ook dit was niet erg leuk..
Daarna zijn we lekker gaan lunchen in een mall en hebben we 2 taarten laten maken met foto. Voor Henny (eigenaar bonte koe ) en het weeshuis.
Daarna zijn we naar de streetboys gegaan. Dit was gewoon nog even kletsen en doei zeggen.
’s Avonds nog even naar de liefste weeskindjes geweest. We hadden weer wat kleine cadeautjes voor ze.. Deze waren eigenlijk bedoeld voor het spelen van de cliniclowns maar helaas was dat niet toegestaan! Dus hebben we de kinderen weer erg blij gemaakt!

Dinsdag zijn we naar de rehab geweest om afscheid te nemen. Ook erg jammer! Even een rondje gelopen en tegen iedereen doei gezegd! Helaas was het leukste persoonslid er niet. We hadden een fotolijst met foto erin voor haar. Deze hebben we op haar bureau gezet met een brief erbij. Tegenvallertje.. Maar ja helaas..
’s Avonds gingen we afscheid nemen bij de bonte koe. Ja ons vaste stekkie.. We hadden eerst de taarten opgehaald ze waren echt super mooi geworden!! Henny wist niet wat hij moest zeggen en was sprakeloos. Wat je niet gauw zult zien bij hem! Het enige wat hij kon zeggen was ; waaaauw haha! We hadden weer lekker gegeten en gekletst. Daarna met al het personeel de taart opgegeten! Gezellig en lekker! Eigenlijk wel een beetje zonde van zo’n mooie taart! Gelukkig hoefde we nog geen afscheid te nemen van Henny want hij komt morgenavond op ons afscheidsfeestje! Wat plaats gaat vinden op het dak van het ziekenhuis!
Vandaag zijn we even gaan zwemmen. Daarna kwamen papa, mama en Marloes nog even deze kant op. Die waren terug uit Cebu en kwamen nog even naar mij! :) Eventjes naar de markt geweest en daarna lekker wat gegeten. Leuk ze even weer gezien te hebben en verhalen uitgewisseld te hebben. Morgen vliegen ze weer terug naar huis.
Deze avond hadden we ons afscheid bij het weeshuis. Ik zag er vantevoren al tegenop. Ik wil helemaal geen afscheid nemen van deze leuke plek, van het lieve personeel en de allerliefste kindjes. We gingen eerst een spel doen. Miek, Elke en ik waren de prinsessen, iedere prinses had 4 beschermers. Ze hadden allemaal waterzakjes en de beschermers moesten de andere prinsessen proberen nat te maken maar ook hun eigen prinses te beschermen. De gene die het minst nat was had gewonnen. En dat was ik , jeeeeej! Haha.
Daarna gingen ze nog voor ons zingen, hele mooie liedjes en had het al zwaar.. Daarna gingen ze ons eigen gemaakte kaarten geven en een hele dikke knuffel. En ja hoor daar kwamen de tranen..
Een paar kinderen hadden nog een kleine speech en het personeel. Ook kregen we zelfgemaakte typische Filippijnse kettingen erg mooi! We hebben onze taart gegeven en nog een kort verhaaltje gedaan. Ze vonden het super mooi en heel erg lekker! We hadden nog wat knutselspulletjes en wat snoepjes voor de kinderen. Aan Mam Lisa hebben we een enveloppe gegeven met wat geld en heel erg benadrukt dat dit voor haar zelf is! Ze cijfert zichzelf namelijk nogal vaak weg voor de kinderen. We wilden eigenlijk wat kopen maar vonden dit erg lastig. Hier kan ze wat moois mee doen voor haar zelf!
Daarna nog wat gespeeld en gedanst. Toen maar gegaan.. En ja zoals wel blijkt houden wij van uitstellen! De kinderen komen nog even langs op ons afscheidsfeestje en om nog wat te zingen. Dus écht afscheid nemen was het nog niet! Oh wat ga ik deze kinderen missen! Ze geven je zoveel energie en ik word elke keer vrolijk als ik ze zie!!!
Eenmaal thuis alle kaarten gelezen met erg lieve woorden..

Morgen inpakken en poetsen. ’s Avonds hebben we ons afscheidsfeestje op het dak van het ziekenhuis.. ( heel normaal hier! ) Ik heb een hekel aan afscheid nemen, maar dat hoort er nou eenmaal bij!

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het sponsoren!! Zoals je ziet hebben we er mooie dingen mee kunnen doen. We hebben nog ongeveer €400,- over. Dit gaan we aan Nelleke geven. Dit is de Nederlandse vrouw die het weeshuis heeft opgericht en nog steeds voor sponsors zorgt en het daarmee ‘onderhoudt’. We vonden dit een mooi doel en weten dan ook zeker dat het geld heel erg goed op zijn plek neer komt!
http://home.kpn.nl/nellekenugteren/Weeshuis_Filipijnen/Welkom.html Dit is de Nederlandse site van het weeshuis dus neem een kijkje!!

Heel erg bedankt voor het lezen van mijn verslagen, hoop dat ik er tijdens mijn rondreis nog wat op kan plaatsen! 13 december ben ik alweer back in town! Wat gaat de tijd toch snel…
Ik ga in ieder geval flink genieten samen met Miek en Elke van de laatste weken in de Filipijnen!!!

Heel veel liefs,